2004ko uda"Nere inguruan dagoena gustatzen ez zaidanean irtenbide gabeko munduan zehar bueltak ematen ditut...Denborak aurrera egiten du baino ez dut aurkitzen konbenzitzen didan irtenbiderik, irteerarik... Kubo baten barruan sartu nahiko nuke errealitate latza atzean utzi ahal izateko, ingurutik isolatu ahal izateko, argitasunez pentsatu ahal izateko, influentziarik ez izateko, oihu egin eta inork ez entzuteko... Ezerezaren kuboaren barruan sartzen naiz. Errealitatearekin zerikusirik ez duen kuboa...neutroa, itsua, iluna, isila, epela, lasaia, bakartia... Bertan sartu eta begiak itxi. Begiak itxi eta ikusi. Ikusi....gauzak beste prespektiba batetik ikusi, ezerezaren kubotik. Gustoko duten irtenbidea arkitu ondotik kubotik atera eta konturatzen naiz kanpoan denak berdin jarraitzen duela, nere irtenbidea kuboaren barruan bakarrik existitzen dela. Momentu batez kuboaren barrura bueltatzeko gogoa sartzen zait, baino kuboan ez dago ezer, ez dago inor. Errealitatea aitortzeko momentua ailegatu da, honi aurre egiteko momentua ailegatu da. "
No hay comentarios:
Publicar un comentario